ماهی سرخو ، در کیش و در تمام خلیج فارس ، فروان است . وزن متوسط آن به 3000 گرم می رسد .یکی از بهترین ماهی های خوراکی این ناحیه به شمار می رود و باری انجماد مناسب است .

ماهی سرخو یكی از بهترین و لذیذترین ماهی‌های پرچرب دریای جنوب است. رنگ پوست این ماهی قرمز متمایل به صورتی است و گوشت آن سفید و بسیار لطیف بوده و بوی زهم نمی‌دهد.

وزن این ماهی به سه تا چهار كیلوگرم هم می‌رسد و اغلب به صورت كباب شده، سرخ‌شده یا آب‌پز تهیه و در قلیه ماهی نیز استفاده می‌شود. این ماهی گونه‌های بسیار زیادی دارد و انواع دم‌سیاه، كم‌پولك و خونی آن بیشتر مورد توجه است.
سرخو منبع غنی ویتامین B12،B6 و املاحی چون فسفر و پتاسیم است و با كاهش سطح هموسیستئین از خطر پارگی دیواره عروق خونی می‌كاهد.
مهم‌ترین اسید چرب این ماهی از نوع امگا‌‌ـ‌3 بوده و با كاهش كلسترول از رسوب چربی در شرایین و تشكیل لخته خون جلوگیری و با تنظیم عملكرد ماهیچه‌های قلب ، خطر حملات قلبی و مرگ را كاهش و از ابتلا به سرطان پانكراس، پروستات و دستگاه گوارش می‌كاهد.
مصرف 100 گرم این ماهی حدود 60 درصد نیاز روزانه بدن به پروتئین را تامین كرده و مهم‌ترین اسیدآمینه آن تریپتوفان است.
تریپتوفان پیش ساز سروتونین (هورمون شادی‌بخش) بوده و سبب بهبود خلق می‌شود.
سلنیوم این ماهی نیز چشمگیر بوده و تا 80 درصد نیاز روزانه بدن را به این ماده معدنی تامین می‌كند.
سلنیوم نوعی آنتی‌اكسیدان قوی است كه با كاهش سطح سموم بدن باعث تقویت سیستم ایمنی و افزایش باروری می‌شود.
مصرف این ماهی با نظر پزشك مربوطه برای مبتلایان به بیماری قند توصیه می‌شود، چرا كه اسید چرب امگا‌‌ـ‌3 و اسید‌های آمینه ضروری و ویتامین‌های گروه B آن به تعادل و تثبیت قند خون كمك می‌كنند.

سرخو اسید اوریك را بالا می‌برد سرخو حاوی ماده‌ای به نام پورین است. پورین قابل تبدیل به اسید‌اوریك بوده و تجمع آن در بدن منجر به افزایش اسیداوریك خون می‌شود بنابراین افراد مبتلا به نقرس و كسانی كه از مشكلات كلیوی رنج می‌برند از مصرف زیاد این ماهی بخصوص پوست سرخ‌شده آن كه بسیار لذیذ و خوشمزه است اجتناب كنند.
در سرخوی كبابی یا پخته شده میزان تریپتوفان، سلنیوم و ویتامین B12 در سطح عالی و میزان فسفر، پتاسیم، ویتامین B6 و امگا‌‌ـ‌3 در سطح خوبی قرار دارد.